De eerste kogel is door de Kers op de taart.
Bij aankomst wapperde de vlag duchtig langsheen haar vlaggestok. Luttele minuten geleden werd in een riant woonhuis op een afgelegen plek de beslissing genomen.
Niets wees erop dat het zo lang zou duren; het werd -nogal schertsend- bij aanvang van de bijeenkomst over "5 minuten, langer moet dat niet duren" gescandeerd. Snel kwam echter het besef dat zulks evident ogende beslissing niet snel kán genomen worden.
Nadat uiteindelijk alle aanwezige betrokkenen rond de tafel verenigd konden worden; over de wegblijvers spraken we al niet meer, werd er eerst wat opzoekingswerk verricht. Nodig zo blijkt, want niet alles is wat het eigenlijk lijkt. Enfin, discussies ontstonden, er werd wat gemanipuleerd
in de discussie, de kaarten niet allemaal op tafel gelegd en af en toe werd er druk heen- en weer getelefoneerd om meer uitleg of steun.
Uiteindelijk zijn we er -moe maar voldaan- uitgeraakt. De kogel is door de Kerk; de unanimiteit mag als een kers op de fruittaart gezien worden, afgebiesd met een vleugje ananassap.
De vlag wapperde niet zo fel meer als toen we op de oprit toekwamen.
